Ja hoor, de Sint is – ondanks de vertraging – toch weer aangemeerd, de pieten blijven onderwerp van discussie, de schoorstenen zijn geveegd, we rijmelarijen erop los van lik-me-vestje, het Sinterklaasjournaal levert geen lach maar tranen op en onze unicorns trippen van enthousiasme als ze hun dikke maat Amerigo op de daken horen trappelen. De Sint is weer in het land.
Spanning
Waar ik me vorig jaar nog afvroeg of ik onze peuter zou vertellen wie die oude grijsaard is, was er dit jaar geen ontkomen meer aan. Op naar de intocht, op naar haar eerste trauma. Zodra de Sint voet aan wal zet en de pieten kruidnoten beginnen te gooien, trekt de front row aan ouders met kinderen zich terug door de menigte, alleen dit keer niet met gespannen uitgelaten kinderkopjes, maar met gespannen jankende kinderkopjes. Wacht maar, dan moet het heerlijk avondje nog komen, waarbij ze ook nog op schoot moeten zitten bij ome Jan.
Bescheiden
Maar jeetje, ondanks alle (in)spanningen, hebben we er weer zin in dit jaar! En aangezien de Sint nu ook weer langs ons huisje gaat komen, die hij een aantal jaar heeft overgeslagen, kunnen we vast wel vragen of hij de schade inhaalt door ook een klein cadeautje mee te nemen voor mama… We helpen hem een handje met dit lijstje vol cadeautjes met een prijskaartje onder de 25 euro. Zo bescheiden zijn we dan ook wel, hè dames?
